Πολλή
κουβέντα έγινε τις μέρες αυτές και θα γίνει το επόμενο διάστημα για το θέμα, με
αφορμή την έκδοση της 54637/2011 απόφασης της Υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη, με την
οποία αναστέλλεται η έκδοση οικοδομικών αδειών σε μια μεγάλη περιοχή του Νομού
μας, που σχετίζεται με τον ορεινό όγκο του Μαινάλου.
Ο κ.
Δήμαρχος Τρίπολης μαζί με το Τεχνικό Επιμελητήριο, προκάλεσαν «σύσκεψη φορέων»
στο Δημαρχείο στις 8-3-2011 και εισηγήθηκαν να απαιτήσουν οι φορείς την άμεση
άρση – ανάκληση της υπουργικής απόφασης, ως εντελώς παράλογης. Στα πλαίσια αυτά
ακούστηκαν στη σύσκεψη εκπληκτικά πράγματα για την απόφαση αυτή. «΄Εκτρωμα που
την επέβαλαν στην υπουργό κάποιοι, απαράδεκτη, παράλογη, στρέφεται εναντίον των
συμφερόντων του Αρκαδικού λαού, εναντίον των οικοδόμων, εναντίον των
επαγγελματιών, δεν προηγήθηκε διάλογος, η άσχετη Μπριμπίλη κλπ». Ταυτόχρονα
βέβαια όλοι ορκίζονταν ότι είναι υπέρμαχοι της προστασίας του Μαινάλου.
Εδώ και
πολλά χρόνια πολλοί φορείς του Νομού (ΤΕΕ, Δήμοι, Σύλλογοι κλπ) προέβαλαν
επιτακτικά το αίτημα να υπάρξει από το αρμόδιο Υπουργείο μια ρύθμιση, με την
έκδοση προεδρικού διατάγματος, για την προστασία του Μαινάλου. Στην κατεύθυνση
αυτή είχε εκπονηθεί ειδική περιβαλλοντική μελέτη (ΕΠΜ) περί τα έτη 2001- 2002.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τότε Δήμαρχο
Βυτίνας Κων/νο Κουντάνη την ημέρα έναρξης των Μαιναλίων, που έγιναν όταν ήταν
στο Υπουργείο Πολιτισμού ο κ. Τατούλης, να αναφέρεται στους κινδύνους που
απειλούσαν την περιοχή από παράνομες οικοπεδοποιήσεις, από χωματερές, από
οχλούσες βιομηχανίες, από άναρχη δόμηση, από λαθραία υλοτομία κλπ και κατέληξε:
«Γιατί να είναι τόσα χρόνια καταχωνιασμένα σε κάποια συρτάρια υπουργείων οι
μελέτες και τα έγγραφα, δεν αδειάζει ο κ. Υπουργός;». Ακόμα θυμάμαι ότι υπήρχαν
προτάσεις και θέσεις για το τι έπρεπε να θεσμοθετηθεί με σκοπό την προστασία,
όπως πχ. απαγόρευση δόμησης πέραν των υπαρχόντων οικισμών και πέραν μιας ακτίνας
700-800 μέτρων
γύρω απ΄ αυτούς, απαγόρευση βιομηχανικών δράσεων, απαγόρευση δόμησης σε εδάφη
πάνω από τα 900 ή 1000
μέτρα υψόμετρο κλπ.
Στο
πρώτο και κύριο που πρέπει, επομένως, να
συμφωνήσουμε είναι αν πράγματι απαιτείται ειδική ρύθμιση για την προστασία του
Μαινάλου και αν πρέπει αυτή να γίνει άμεσα και όχι μετά από δεκάδες χρόνια και
να μην είναι ένα απλό ευχολόγιο. Το αναφέρω τούτο διότι στη σύσκεψη που έγινε
στο Δημαρχείο, αυτό το θεμελιώδες και κυρίαρχο μάλλον «ξεχάστηκε».
Η
οποιαδήποτε, λοιπόν, ρύθμιση προστασίας μιας περιοχής γίνεται με την έκδοση
ενός Προεδρικού Διατάγματος. Πριν την έκδοση αυτού, πολύ ορθά κατά τη γνώμη των
ειδικών, προηγείται αιφνιδιαστικά μια απόφαση αναστολής έκδοσης οικοδομικών
αδειών, διότι αλλιώς θα έτρεχαν όλοι να εκδώσουν οικοδομικές άδειες πάσης
φύσεως, για να προλάβουν τη ρύθμιση. Και τούτο το στοιχειώδες «ξεχάστηκε» στη
σύσκεψη και ακούσαμε από υπεύθυνα χείλη ότι δεν προηγήθηκε διάλογος για το σε
ποιες περιοχές θα έπρεπε να υπάρξει η αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών!!!!.
Συνεπώς η υπουργική απόφαση αναστολής σημαίνει ότι ξεκινά, επιτέλους, μια
κάποια ρύθμιση για την προστασία του Μαινάλου. Και ως τέτοια, έπρεπε, κατ΄
αρχήν, να χαιρετιστεί από την αρκαδική κοινωνία και τους φορείς της. Αντ΄ αυτού
ακούστηκαν, όσα προανέφερα και πράγματα για τα παιγνίδια που παίζονται σε βάρος
της Αρκαδίας από την άσχετη υπουργό κλπ. !!!!
Το ότι έπρεπε να χαιρετιστεί, σημαίνει ότι πρέπει
να γίνει δεκτή η υπουργική απόφαση, ό,τι κι αν προβλέπει; Όχι ασφαλώς. Γι
αυτό επέμεινα στη σύσκεψη ότι πράγματι πρέπει να συναντηθούμε με την
Υπουργό, όχι όμως με στόχο την κατάργηση – άρση της απόφασης, αλλά με στόχο να
είναι η απόφαση αυτή ορθή, έτσι όπως εμείς θα τη θέλαμε. Στην κατεύθυνση αυτή
πρότεινα και κατά τη γνώμη μου με αυτό το πλαίσιο πρέπει να συζητήσουμε με το
Υπουργείο:
1) Να μην αρθεί η απόφαση αλλά να διορθωθεί με την
έκδοση μιας άλλης.
2) Για την γεωγραφική περιοχή που θα ρυθμισθεί να
ληφθεί υπόψη η ειδική περιβαλλοντική μελέτη, το υψόμετρο, καθώς και έργα που
ήδη εκτελούνται (Πανεπιστήμιο κλπ) και να μην είναι στη λογική «βρήκαμε παπά να
θάψουμε καμπόσους».
3) Να περιορισθεί ο χρόνος ισχύος από ένα έτος σε
6 μήνες, ώστε να μην παραπέμπεται η έκδοση του πδ στις καλένδες και να μην υπάρχει
σε μακρύ χρόνο η αναστολή.
4) Να γίνει πραγματική και σοβαρή διαβούλευση για
το περιεχόμενο του προεδρικού διατάγματος, για το τι δηλ. θα περιλαμβάνει η
ρύθμιση.
Οτιδήποτε
άλλο που θα μας υποδείξουν οι πιο ειδικοί πχ ΤΕΕ.
Σημειώνω ότι οι ακραίες επιλογές οδηγούν σχεδόν
πάντα στα αντίθετα αποτελέσματα. Αν η υπουργική αυτή απόφαση έχει υπερβολές,
ουσιαστικά στρέφεται εναντίον της τελικής ρύθμισης, αφού θα έχει προκαλέσει την
αντίδραση της τοπικής κοινωνίας. Το ίδιο ισχύει και για τις υπερβολές όμως από
την άλλη μεριά «να καταργηθεί το έκτρωμα», διότι τότε στρέφεται εναντίον
οποιασδήποτε ρύθμισης για την πολυπόθητη προστασία του Μαινάλου.
Συμπερασματικά: Ψυχραιμία παιδιά. Δεν είναι θέμα
για να ενσπείρουμε φόβο και δυσαρέσκεια στους πολίτες, ούτε ζήτημα πολιτικών
αντιπαραθέσεων, ούτε αφορμή για να χαϊδεύει κανείς τα αυτιά διαφόρων τάξεων ότι
δήθεν προασπίζει το συμφέρον τους, σε αντίθεση με τους «κουλτουριάρηδες
οικολόγους», που εμποδίζουν, δήθεν, οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Η προστασία του Μαινάλου πρέπει να υπάρξει όχι
μόνο για λόγους οικολογικής ευαισθησίας, αλλά γιατί θα έχει και άμεσα
οικονομικά οφέλη για όλη την περιοχή.
Τρίπολη 9 Μαρτίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου